Oh, and it was good.

Op het moment dat ik dit laatste verhaal tik zit ik op mijn eigen bank, in mijn eigen warme huis ( verwarming heel hoog, even niet bezuinigen) naar buiten te kijken naar een grauwe en kouwe lucht. Wat een overgang..... Nog even een zonnetje alsjeblieft.

En nog even over de laatste week. Na de prachtige dagen bij Botlierskop en de mooie ervaringen met de leeuwen, de olifanten en de neushoorns in de tuin moesten we toch echt verder. We gingen richting Oudtshoorn, zusterstad van Alphen aan den Rijn. Maar dan wel een zusterstad waar bij de ingang niet de weg naar Archeon wordt gewezen maar naar de Inligting aftrekplek....Bijzonder. Oudtshoorn is een redelijke stad met veel sportaccomodsties en scholen. Hier zagen we blanke en donkere jongeren in uniform, inde kleinere stadjes en dorpen zagen we dat zelden. Wij sliepen deze nacht in een tent in Schoemanshoek, dat wilden we toch ook eens beleven. Volgens booking.com een de luxe met hottub. Ook leuk. Maar eerst deden we nog de Swartbergpas. Volgens de boekjes een van de mooiste passen van ZA en nou, dat was geen woord te veel gezegd. Mensen die de foto's op FB hebben gezien zullen het begrijpen. Enorme rotsmassieven, rood, geel en groene heuvels, diepe, diepe kloven, watervallen. En alles op een roze gravelroad. We reden om 12 uur bij de slaapplek voorbij en om kwart over 5 kwamen we daar pas weer aan na een verschrikkelijk indrukwekkende rit. Met jn Prince Albert, net over de pas een lunch in een engelse cottage met versgebakken biologisch brood en een enorme salade. Over vervreemding gesproken, zit je daar ineens op een houten veranda tussen de rozen en de creme meubeltjes. Om daarna de rit af te maken door een kloof met enorme waterval....... Machtig.
Om mwart over 5 kwamen we warm, moe en stoffig aan bij le Petit Karoo, de slaapplek, en werden we ontvangen door een enorme fransman Pascal, hij was precies vierkant, net zo lang als breed. Hij vroeg maar meteen of we mee wilden eten dan hoefden we s'avonds de heuvel niet meer af. Uh...jaaa. Hij kookt regelmatig voor zijn gasten, betaald uiteraard maar dat stelt weinig voor. De tent is een zeer luxe, tot de helft opgetrokken uit enorme kiezels en de rest van de wanden en dak zijn tent. Op een heuvel met een uitzicht........glooiende heuvels, wijnvelden en de bergen op de achtergrond....zucht. Naast de tent is een bak water, eigenlijk een vierkant miniatuurzwembad.... Kóúd! Toch duiken we er even in en dat frist lekker op. Navraag bij Pascal leert dat er bij elke tent op internet wordt gezet dat het een Jacuzzi is ( in Pascal zijn dialect Zjaaaacoézié) maar dat wij de 'thieloexe' tent hebben 'wizz zwimminpool' en de gewone tenten hebben een zjacoezzzieee. Weten we dan ook weer, we hebben wel gelachen. Koud dat die bak was en dat bij de honeymoontent....... Pascal toverde trouwens in zijn eentje, ze maid wazzz free, een geerlijke maaltijd op tafel met quiche, struisvogelbief en een creme flan als toetje. Een fransman waardig. Het enorme bed in de tent sliep heerlijk, met uitzicht op de sterren, maar de klamboe die we eigenlijk niet nodig vonden hebben we toch maar gebruikt toen we een kolonne beesten over de muur zagen wandelen.

Ons volgende adres was een struisvogelfarm in Heidelberg ( of all places) bij Anee Lize en Neels. Hier hadden we een klein wit huisje met 1 enorme kamer met een reuzenbed en een jacuzzi in de hoek, jawel een echte Zjaaacoezie. Duurde even voordat ie het deed, er zat een verkeerde stop in, maar we hadden toch onze zjacoezie. En dan nog een gewone badkamer. Wederom een uitzicht...... boerenakkers, glooiende velden en weer de bergen op de achtergrond. En..... een enorme storm die over trok. De eerste avond aten we samen met een stel uit Nederland, Hannie en Jan met hun dochter. En waar kwamen ze vandaan? Udenhout, ieniemieniedorp achter Tilburg waar toevallig onze dochter woont. Daar waren ze geboren en opgegroeid, Jan op de Kreitenmolenstraat! 10 huizen bij Joranne vandaan. We nemen er nog een wijntje op, en nog een wijntje.......en het werd een heeeel gezellige avond. Neels kwam nog met zijn fles Amarula, want dat glijdt zo lekker naar binnen, het eten was weer een feestje...... We sliepen als rozen, wederom, die nacht.
Na het ontbijt zijn we met Neels de struisvogels gaan voeren, malle beesten, maar best lief. Er is 1 heel agressieve soort maar daar wordt hier niet mee gefokt.

Jan en Hannie trokken verder en wij zijn in ons huisje de houtkachel aan gaan steken en hebben lekker de hele dag verder gelezen en gelanterfant. Ook wel eens lekker.

Nu kwam toch langzaam het eind in zicht. We hebben de laatste twee nachten een appartement gehuurd in Somerset, een plaatsje vlak bij Stellenbosch, midden in het wijngebied. Ook vlakbij Kaapstad. Het appartement is heel groot en heel mooi, beetje een klein filiaal van Riviera Maison. Het zit boven de garages van een prachtig landhuis. En de jack russel Anna krijgen we er gratis bij, die vindt het wel gezellig dat we er zijn en komt regelmatig de trap op. Hier genieten we nog twee ochtenden van samen ontbijten, even geen mensen om je heen. En dat is ook wel eens lekker. We hebben, op advies van onze Botlierskop-duitsers, een picknick geregeld op het wijn estate Vergelegen. Klinkt heel chic en dat is het ook wel, maar dan toch weer voor prijzen waar je in Nederland net een broodje met een capucino en voila, nog een drankje erbij, koopt. Er is een tafeltje gedekt in het kamferbos op het estate en dan krijg je een mand naast je op een standaardje met zoveel lekkers, je weet niet waar te beginnen. Vers brood, gepocheerde zalm, hummus, olijvenpate, rosbief, ham, aardappel/linzensalade, rauwkost, kip salade...... We hebben er een superlekkere fles witte wijn bij genomen, die ook weer in zo'n standaardje ging en we hebben ruim twee uur zitten genieten. We kregen ook nog drie kazen en crackertjes en aan net eind pannacotta met vers fruit en een granoloa reepje. Met koffie. En toen mochten ze ons als een wijnvaatje van het estate afrollen. Echt, als je ooit daar bent, ga dit doen, dit is zooo leuk.

We hebben onze vakantie tot het eind uitgemolken en zijn de laatste ochtend naar Stellenbosch geweest, wel druk het is een echt stadje, maar ook weer heel mooi. Vooral de oude Dorpsstraat met ome Sammie se winkel. Geluncht bij een biologisch restaurant waar ze vers brood stonden te bakken, wel 6 soorten, en waar ze volgens de ober de beste capucino hadden, anders betaalde hij. Nou, die capucino was idd wel bijzonder lekker dus moesten we toch echt zelf betalen... 1 euro maar liefst per kop.

En toen was het naar het vliegveld, auto inleveren en inchecken bij Emirates. Wederom genoten van de goeie service, lekker eten en heel veel films.

En nu zitten we weer thuis, nagenieten van alles. Wat een enorm divers land is dit zeg, we hebben ook echt zoveel verschillende dingen gedaan en meegemaakt. Wennen aan het feit dat overal een hek omheen zit bij de huizen met een alarm. Veiligheid voor alles. Zelfs de auto sloot na ongeveer 2 minuten rijden vanzelf af, zodat niemand bij een stoplicht je deuren open trekt. De panic button die we mee kregen toen we in de hut aan de rivier sliepen, voor het geval iemand probeerde in te breken, druk op de rode knop! het alarm dat af ging toen Gert bij de B&b van Naomi nog even een biertje ging halen beneden. Het weer, we hebben soms op een dag regen, storm en brandende zon gehad. De mensen die de snelweg oversteken, er staan ook borden daar " mind our pedestrians" alsof Hyacinth Bucket ze zelf heeft neergezet.
De ontmoetingen met de dieren, wandelen met lééuwen, olifanten gevoerd, de enorme bultrug waar mee opvaarden, de haai waar Gert oog in oog mee was, de olifanten rond de auto in Addo. En dat alles in een overweldigende natuur. Onvergetelijk.
En onze meligheid. Bij alle nieuwe dingen die we aten, qua brood en koek, deden we Robert en Jannie van heel Hollend Bakt na. Vinger voor de mond en knikken, of met een brabants accent aangeven dat het ggoed ggebakken was, mooi stevigggg, gggoeie bite. Mist een beetje een zuurtje. Wėl lėkkerrr.... Waar we dan zelf weer om in een deuk lagen, flauw maar o zo lekker. Of met mijn malle hoedje op roepen dat alles mieters was. ( o wat zou ik graag een met Erica op reis gaan!) ja, melig ja, maar wat hebben we weer veel gelachen samen. En vaak als twee emotionele mutsen tegenover elkaar als het weer eens niet te bevatten was wat we allemaal meemaakten.

Maar het meest onvergetelijk zijn de mensen, blank en zwart die we ontmoet hebben. Zo open, zo vriendelijk en vooral de enorme big smiles en vrolijkheid. We werden overal met open armen ontvangen. Op straat, de sfeer, de omgang met elkaar.... Onvergetelijk. Dit enorme land met heus nog veel problematiek , , aids niet te vergeten, met zijn apartheids verleden, en dat er dan zo'n voelbare positieve vibe is......

We hebben dit land echt in ons hart gesloten!