Femund

Hallo allemaal,

we zijn een tijdje niet op de site geweest want de afgelopen dikke week zaten we echt in the middle of nowhere aan het Femundmeer in noorwegen. De laatste keer waren we nog in Rovaniemi. We zijn daar gebleven tot 6 juni. De laatste dag dat we er waren zijn we in de ochtend naar Akki en Malla geweest die in Rovaniemi een huskyfarm runnen. Het verbaasde ons hoe aanhankelijk die beesten waren, wij zien ze als werkhonden maar ze zijn heel erg aaibaar. We konden ons hondenhart weer ophalen en we misten Luca nu wel wat meer. Na de farm zijn we lekker gaan eten en toen hebben we s'middags onze sauna opgewarmd. Het regende flink in de middag en na een saunarondje gingen we lekker in onze handdoek even de regen in en uitblazen op de veranda.
Gert-Jan rende even de regen in en ging toen lekker onderuit in een stoel op de veranda. Ik wilde na 5 minuten wel weer onder een warme douche dus ik wilde naar binnen lopen. Maar Gert was even vergeten in zijn enthousiasme dat de deur vanzelf in het slot valt. Daar stonden we dus...... met alleen een handdoek om in de stromende regen. Ach wat zei gert-jan, geen punt, ik loop wel even naar het restauarant voor de reservesleutel, er is daar al de hele week geen kip... Maar w.s. was dus net de vakantie in Rusland begonnen, want toen hij binnenkwam zaten 12 van die karpatenkoppies hem vol verbazing aan te kijken. Gert-jan zei ze vriendelijk gedag en wandelde naar de receptie om uitleg te geven. De receptioniste vertrok geen spier en vroeg gewoon naar ons cabinnummer. Dit was dus duidelijk niet de eerste keer. Wij hebben nog lang gelachen.

Na Rovaniemi zijn we 2 dagen dwars door Zweden gereist op weg naar Femund in Noorwegen. Een prachtige reis waarbij we 2 dagen lang bijna geen verkeer of mensen gezien hebben.
Op 7 juni kwamen we in Röros en vroegen bij het VVV naar een hut aan het Femundmeer. we schrokken ons lam van de prijzen, de meesten zo 80 a 90 euro per nacht, zonder douche/toilet. En ook zat er al veel vol. Ze hadden nog 1 adresje om te bellen, in Elga, ruim 2 uur verder. Daar hadden ze nog een hut, met douche en toiletgebouw er meteen naast voor ong. 45 euro per nacht. Die hebben we aangenomen, wel een beetje angstig wat dat dan wel niet zou wezen, was wel een erg groot prijsverschil. Maar goed wij op pad. Na een uurtje rijden zeg ik tegen Gert-Jan dat er ook hier elanden moeten lopen. O, dat wist ik niet. (e hadden in Finland in het elandrijkste gebied er welgeteld 1 gezien!) Ik had het nog niet gezegd of ik zie twee beige paarden in een wei staan met wel erg lange achterbenen. We rijden meteen terug en jawel.....staan er twee elanden te grazen, zo langs de weg. Ze hadden ons al snel in de peiling en gingen tussen de bomen staan. Wij waren er helemaal stil van. Wat een verassing. Nou zei gert-jan, je had dus gelijk.
Na 2 1/2 uur komen we aan in het laatste dorpje, letterlijk aan het einde van de weg, waar overigens honderden rendieren liepen. Die zijn zo komisch, we krijgen er geen genoeg van om ze op de foto te zetten. We worden op de camping hartelijk verwelkomd en een beetje voorzichtig vragen we of we de hut eerst even mogen zien. Nou die overtreft onze stoutste verwachtingen. het is de oudste hut, 1820 gebouwd, en ingericht als een hans en grietje huisje. een bank, eettafel, stoelen, 2 fauteuiltjes, potkachel. niet te geloven.
Douchegebouw meteen ernaast. We betalen meteen voor de hele week want hier gaan we voorlopig niet weg. We hebben er ook genoten. op koude dagen lekker de kachel aan, we hebben mooie wandelingen gemaakt en heel erg veel gelezen. Mensen hebben we nauwelijks gesproken, alleen Peder van de dorpswinkel en de campingbaas. En gezelschap hadden we van onze huiseekhoorn die onder het dak woont en van Buster de Elkhund van de campingbaas. 1 dag zijn we nog naar Roros geweest om de kopermijn en het stadje te bezoeken en we hebben daar zalig gegeten in het Vertshustet. een restaurant/hotel wat lid is van de historische vereniging en die streekspecialiteiten serveren. We hebben rendier en eland op in verschillende uitvoeringen. En vis en toetjes uit de streek. Een groot succes. Na tien uur in de avond moesten we nog ruim 2 uur terug naar de hut. De avond was nu wel schemerig want het was erg bewolkt en een beetje regen. Gert zat op een gegeven moment te zuchten en ik vroeg of hij moe was. Nee, maar ik ben zo bang dat er een eland oversteekt, zei hij. Ik begon bijna te lachen, want je ziet die beesten volgens de mensne hier maar zelden. Maar ik had niet eens de kans om te reageren want Gert remde ineens af en je gelooft het niet............stond er een enorme eland, met beginnend gewei, midden op de weg. Hij keek eens naar ons en kuierde de berm in. Onze monden vielen open. We hebben tig fotoos gemaakt maar het was toch iets te schemerig. maar we hebben een hele poos naar hem staan kijken. Amazing, ze zijn ook zooo groot.
Het houd niet op he zieden we tegen elkaar, de ene verassing na de andere. We moesten de volgende dag de foto aan de campingbazin laten zien want ze geloofde ons bijna niet. 2x achter elkaar. You are very lucky zei ze, maar dat wisten we al.
Ik heb ook nog een enorme elandkies in het gras gevonden, en die bewaar ik goed als herinnering aan deze bijzondere week.

En nu zitten we op nesoddtangen bij per en Synnove. We zijn gisteravond gearriveerd, en werden meteen getrakteerd op een enorm lekker diner met een groot gebraad uit de oven. Ze zijn zo bang dat we honger lijden. Oude Synnove, de moeder van Per is ook wezen eten en zo konden we even helemaal bijpraten.
We blijven hier tot donderdag en dan gaan we nog 2 dagen naar Goteborg. Zaterdagochtend pakken we de veerboot van zweden naar denemarken en dan zijn we zaterdagavond weer thuis. Zal afkicken zijn. De luxe van de Hurtigruten was fantastisch, maar ook de week samen in ons hutje vonden we super. je kan ons echt overal wegzetten. Nu ga ik nog wat foto's downloaden en dan is deze site weer up to date.

tot later allemaal.........